ΕΓΧΥΣΕΙΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ
Οι Εγχύσεις Σπονδυλικής Στήλης χρησιμοποιούνται σε περιπτώσεις πόνου στη μέση ή στο πόδι, με στόχο να χορηγηθεί η φαρμακευτική ουσία απευθείας στο σημείο του πόνου. Οι ενέσεις αυτές μπορούν να γίνουν σε κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως ηλικίας, και έχουν καλό προφίλ ασφαλείας και αποτελεσματικότητας, καθώς έχουν ελάχιστες πιθανότητες επιπλοκών και ανακουφίζουν σημαντικά τον ασθενή.
Οι διαδερμικές Εγχύσεις Σπονδυλικής Στήλης εμπεριέχουν μείγμα φαρμάκου αποτελούμενο από βραδείας αποδέσμευσης κορτικοστεροειδές και τοπικό αναισθητικό μακράς διάρκειας. Οι εγχύσεις πραγματοποιούνται σε χειρουργική αίθουσα με τη χρήση ακτινοσκόπησης, σκιαστικού απεικόνισης και τον ασθενή να λαμβάνει τοπική αναισθησία. Η διαδικασία διαρκεί, περίπου, 15 λεπτά.
Οι Εγχύσεις Σπονδυλικής Στήλης χορηγούνται όταν ο ορθοπαιδικός κρίνει ότι η κλινική εικόνα και τα συμπτώματα του ασθενούς τις απαιτούν. Οι Εγχύσεις Σπονδυλικής Στήλης δεν αποτελούν οριστική θεραπεία στα προβλήματα της σπονδυλικής στήλης, εντούτοις εξουδετερώνουν τον πόνο προσφέροντας χρόνο στον ασθενή για να ξεκινήσει φυσικοθεραπείες. Επίσης, με τις ενέσεις ο ασθενής απαλλάσσεται από την τακτική χρήση ισχυρών παυσίπονων και μπορεί να επιστέψει ταχύτερα στην καθημερινότητά του.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πόνος σταματάει είτε αμέσως είτε μετά από λίγες ώρες από τις Εγχύσεις Σπονδυλικής Στήλης και το αποτέλεσμα μπορεί να είναι προσωρινό αλλά και μόνιμο. Στην πρώτη περίπτωση ο ασθενής έχει τη δυνατότητα να υποβληθεί συνολικά σε 3 Εγχύσεις Σπονδυλικής Στήλης κατά τη διάρκεια ενός εξαμήνου.
Με τις Εγχύσεις Σπονδυλικής Στήλης ο ορθοπαιδικός παρεμβαίνει εστιασμένα στην προβληματική περιοχή απελευθερώνοντας την άμεση δράση του στεροειδούς και του τοπικού αναισθητικού, η οποία συμβάλλει άμεσα στη μείωση της φλεγμονής και του οιδήματος και κατ’ επέκταση του πόνου.
Πότε γίνονται οι Εγχύσεις Σπονδυλικής Στήλης
Οι Εγχύσεις Σπονδυλικής Στήλης δεν αποτελούν υποκατάστατο της χειρουργικής αντιμετώπισης. Η επιλογή της εν λόγω μεθόδου αποφασίζεται όταν ο ορθοπαιδικός κρίνει ότι ο ασθενής δεν παρουσιάζει όλες τις απαραίτητες ενδείξεις που να τον οδηγούν στο χειρουργείο, όπως είναι οι περιπτώσεις νευρολογικής πάρεσης-έκπτωσης. Υπό αυτό το πρίσμα, οι Εγχύσεις Σπονδυλικής Στήλης μπορούν να αναχαιτίσουν άμεσα τον πόνο και να δώσουν τον χρόνο στον ασθενή να υποβληθεί σε συμπληρωματικές θεραπευτικές επιλογές με τελικό στόχο να αποφύγει το χειρουργείο ή το λιγότερο να μειώσει δραστικά την κατανάλωση αναλγητικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
Αξιολογώντας τα συμπτώματα και την κλινική εικόνα του ασθενούς, ο ορθοπαιδικός επιλέγει ένα από τα ακόλουθα είδη εγχύσεων.
- Ενδοτρηματική Έγχυση
Σε αυτή την περίπτωση το μείγμα φαρμάκων εγχύεται στο σημείο όπου η ρίζα του νεύρου εξέρχεται από το σπονδυλικό κανάλι. Η ενδοτρηματική έγχυση αφορά κυρίως περιπτώσεις όπου ο ασθενής εμφανίζει έντονη ριζίτιδα εξαιτίας δισκοκήλης. - Ιεροκοκκυγική Έγχυση (Caudal)
Το μείγμα φαρμάκων χορηγείται στο ύψος της ιεροκοκκυγικής μετάβασης στην περιοχή του επισκληριδίου. - Διήθηση των Διασπονδυλικών Αρθρώσεων (Facets)
Η Διήθηση των Διασπονδυλικών Αρθρώσεων επιλέγεται όταν ο πόνους του ασθενούς πηγάζει από αρθρίτιδα των διασπονδύλιων αρθρώσεων, περιστατικά τα οποία εντοπίζονται κυρίως σε ηλικιωμένους με πολλαπλές εκφυλιστικές αλλοιώσεις. - Διήθηση των Ιερολαγωνίων Αρθρώσεων
Με αυτή τη μέθοδο, οι Εγχύσεις Σπονδυλικής Στήλης πραγματοποιούνται στη συμβολή της τελικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης με τη λεκάνη, δηλαδή στις ιερολαγώνιες αρθρώσεις.
Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των Εγχύσεων Σπονδυλικής Στήλης
Στα θετικά των Εγχύσεων Σπονδυλικής Στήλης προσμετρούνται η άμεση ανακούφιση από τον πόνο, το ακίνδυνο προφίλ των φαρμάκων που εγχύονται, το υψηλό επίπεδο ασφάλειας της μεθόδου, η μείωση του αριθμού των αναλγητικών και των αντιφλεγμονωδών που καταναλώνει ο ασθενής, τα οποία φέρουν αρκετές παρενέργειες, η άμεση επανέναρξη των δραστηριοτήτων μετά την έγχυση, η απουσία ανάγκης για διεγχειριτική ακτινοσκόπηση και η δυνατότητα επανάληψης των ενέσεων μέχρι και 3 φορές σε ένα εξάμηνο.
Στον αντίποδα, οι Εγχύσεις Σπονδυλικής Στήλης δεν παύουν να είναι μια επεμβατική μέθοδος, η οποία ελλοχεύει τον κίνδυνο επιπλοκών, όπως συμβαίνει με κάθε επέμβαση. Επίσης η διαδικασία πραγματοποιείται μόνο σε χειρουργική αίθουσα και ταυτόχρονα έχει αξιοσημείωτο κόστος για τον ασθενή.