Ωλένιος Νευρίτιδα

Αίτια εμφάνισης

Όπως συμβαίνει και με το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα, έτσι και στην ωλένιο νευρίτιδα το ακριβές αίτιο εκδήλωσής της είναι συνήθως ασαφές. Ωστόσο, το ωλένιο νεύρο δεν προστατεύεται επαρκώς από τα μαλακά μόρια καθώς διέρχεται από τον αγκώνα, ενώ και ο χώρος διέλευσής του είναι στενός, οπότε καθίσταται ευάλωτο στις πιέσεις ειδικά στο ύψος του αγκώνα.

Σε γενικές γραμμές τα πιο συχνά αίτια συμπίεσης του νεύρου που μπορεί να οδηγήσουν σε ωλένιο νευρίτιδα είναι τα εξής:

1. Η κάμψη του αγκώνα για πολλή ώρα που προκαλεί πίεση του ωλένιου νεύρου στον έσω επικόνδυλο
2. Η στήριξη επί μακρόν στον έναν ή και στους δύο αγκώνες
3. Με το πέρασμα των χρόνων προκαλείται ερεθισμός στο νεύρο όταν το τελευταίο καθώς κινείται γλιστράει στους παρακείμενους ιστούς
4. Οίδημα το οποίο μπορεί να προκληθεί από χτύπημα στον αγκώνα και στη συνέχεια να ασκήσει πίεση στο νεύρο

Τα πιο συνήθη αίτια εμφάνισης της ωλένιου νευρίτιδας είναι:

1. Εξάρθρημα ή κάταγμα του αγκώνα σε προγενέστερο χρόνο
2. Αρθρίτιδα στον αγκώνα και ανάπτυξη οστεοφύτων
3. Κύστες πέριξ του αγκώνα
4. Λυγισμένος αγκώνας στη διάρκεια δραστηριότητας, η οποία συνεχίζεται για παρατεταμένο χρονικό διάστημα
5. Πρόκληση οιδήματος στην άρθρωση του αγκώνα

Τα συμπτώματα

Τα συμπτώματα εντοπίζονται στην εσωτερική πλευρά του αγκώνα και, περισσότερο συχνά, στο χέρι. Το πιο κοινό σύμπτωμα είναι να μουδιάζει ο παράμεσος και το μικρό δάκτυλο του χεριού. Μάλιστα πολλές φορές το συγκεκριμένο σύμπτωμα έρχεται και παρέρχεται, ενώ αρκετοί άνθρωποι ξυπνούν κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου έχοντας μουδιασμένα δάκτυλα.

Έτερο σύμπτωμα είναι η απουσία αίσθησης στο μικρό δάκτυλο και στον παράμεσο, ιδίως όταν ο αγκώνας είναι λυγισμένος. Σε κάποιες περιπτώσεις ο ασθενής δυσκολεύεται να πιάσει αντικείμενα και να συντονίσει την κίνηση των δακτύλων. Εξάλλου, ένα σύμπτωμα το οποίο υποδεικνύει ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη είναι όταν παρατηρηθεί μυική ατροφία εξαιτίας της πίεσης του νεύρου για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η διάγνωση

Ο ορθοπαιδικός εστιάζει στις δραστηριότητες, στις συνήθειες και την επαγγελματική δραστηριότητα του ασθενούς κατά τη διάρκεια λήψης του ιστορικού. Ακολούθως, εξετάζει το χέρι για να εξακριβώσει την πίεση που δέχεται το νεύρο και για να αποκλείσει άλλα ενδεχόμενα. Ένα άτομο που πάσχει από ωλένιο νευρίτιδα θα νιώσει ένα τίναγμα του παράμεσου και του μικρού δακτύλου με ένα απλό χτύπημα στην περιοχή διέλευσης του νεύρου από τον αγκώνα. Ακόμα, ο ιατρός θα ελέγξει την αίσθηση και τη δύναμη που μπορεί να ασκήσει ο ασθενής στα χέρια και στα δάκτυλα. Επίσης θα ελέγξει τα συμπτώματα διαμέσου της κίνησης του αυχένα, του αγκώνα και του καρπού.

Την κλινική εξέταση του ορθοπαιδικού συμπληρώνουν οι διαγνωστικές εξετάσεις, όπως η ακτινογραφία και το ηλεκτρομυογράφημα. Η πρώτη παρέχει αναλυτική εικόνα της δομής του σκελετού και βοηθάει τον ιατρό να εξετάσει την οστική ανατομία της περιοχής και συνεπώς το ενδεχόμενο να πιέζεται το ωλένιο νεύρο. Το ηλεκτρομυογράφημα δίνει πληροφορίες για το επίπεδο λειτουργίας του νεύρου καθώς επίσης και για το σημείο πίεσης του νεύρου.

Οι θεραπευτικές επιλογές

Ξεκινώντας από τη συντηρητική προσέγγιση, ο ορθοπαιδικός μπορεί να χορηγήσει μη στεροειδή, αντιφλεγμονώδη φάρμακα αρκεί τα συμπτώματα να βρίσκονται στο αρχικό στάδιο προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το οίδημα πέριξ του νεύρου. Ταυτόχρονα, μπορεί να συστηθεί η χρήση νάρθηκα για τη διατήρηση του αγκώνα σε ευθεία θέση κατά τη διάρκεια της νύκτας.

Η επιλογή της χειρουργικής θεραπείας επέρχεται όταν η συντηρητική προσέγγιση έχει αποτύχει ή δεν επαρκεί, όταν η πίεση που δέχεται το ωλένιο νεύρο είναι εξαιρετικά ισχυρή και βέβαια όταν η πίεση στο νεύρο έχει οδηγήσει σε ατροφία ή μυική αδυναμία.

Οι χειρουργικές μέθοδοι για την αποσυμπίεση του ωλένιου νεύρου ποικίλουν και εναπόκειται στον ορθοπαιδικό και στον ασθενή να καταλήξουν στην κατάλληλη. Πέρα από την απελευθέρωση του νεύρου ενδέχεται να απαιτηθεί η μεταφορά του ωλένιου νεύρου μπροστά από τον έσω επικόνδυλο, όπου βρίσκεται κανονικά. Με αυτόν τον τρόπο το νεύρο δεν τραυματίζεται κάθε φορά που τεντώνεται ο αγκώνας.

Μια άλλη χειρουργική πρακτική είναι η επικονδυλεκτομή, δηλαδή η αφαίρεση ενός τμήματος του έσω επικόνδυλου με στόχο να αποσυμπιεστεί το νεύρο. Όποια χειρουργική μέθοδος και αν εφαρμοστεί για την αντιμετώπιση της ωλένιου νευρίτιδας, ενδέχεται να ακολουθηθεί από τη χρήση νάρθηκα για ένα διάστημα μερικών εβδομάδων.

Επίσης, ο ασθενής λαμβάνει από τον ιατρό πρόγραμμα αποκατάστασης το οποίο περιλαμβάνει διατάσεις και ασκήσεις ενδυνάμωσης, προκειμένου ο πρώτος να επανέλθει άρτιος και λειτουργικός στις επαγγελματικές και αθλητικές δραστηριότητές του. Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν η χειρουργική επέμβαση διενεργηθεί εγκαίρως, τότε τα αποτελέσματα είναι άψογα, ωστόσο εάν καθυστερήσει η διάγνωση και έχει επέλθει ατροφία ή μυική αδυναμία, τότε το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο.