Το κεντρικό τμήμα του τετρακεφάλου ιδανικό μόσχευμα στην πλαστική πρόσθιου χιαστού

Το ζήτημα του ιδανικού μοσχεύματος στην πλαστική του προσθίου χιαστού συνδέσμου συνεχίζει να απασχολεί την ιατρική κοινότητα. Ποια είναι η αποτελεσματικότερη λύση για τον ασθενή και πώς μπορεί να τον βοηθήσει να ανακτήσει την ισχύ του γόνατού του;

Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο του γόνατος και η λειτουργικότητά του είναι απαραίτητη για την άρθρωση. Μαζί με τον οπίσθιο χιαστό σταθεροποιούν το γόνατο και εξασφαλίζουν την κίνησή του, οπότε η ακεραιότητά τους είναι καταλυτικής σημασίας. Στο πλαίσιο αυτό η επιλογή του ιδανικού μοσχεύματος στη χειρουργική αντιμετώπιση μιας ρήξης χιαστού είναι πολύ σημαντική.

Η σύγκριση των τριών μοσχευμάτων και τα πλεονεκτήματα του τετρακέφαλου

Τι προκύπτει λοιπόν συγκρίνοντας τα πλεονεκτήματα της χρήσης του κεντρικού τμήματος του τένοντα του τετρακεφάλου (CQT), του επιγονατιδικού τένοντα και του τένοντα του ημιτενοντώδους-ισχνού;

Οι εμβιομηχανικές ιδιότητες του κεντρικού τμήματος του τένοντα του τετρακεφάλου (CQT) είναι ισχυρότερες συγκρινόμενες με του επιγονατιδικού τένοντα (bone patellar tendon) και του τένοντα του ημιτενοντώδους-ισχνού (hamstrings), επιδεικνύοντας υψηλότερη ανθεκτικότητα στα φορτία (load to failure) και τους συντελεστές ελαστικότητας (modules of elasticity). Το μόσχευμα του τετρακεφάλου μάλιστα προσομοιάζει τις ιδιότητες του γνήσιου προσθίου χιαστού συνδέσμου, διότι είναι πλούσιο σε κολλαγόνο και ινοβλάστες.

Αντίθετα, στο επιγονατιδικό μόσχευμα παρατηρήθηκαν υψηλά ποσοστά πόνου και προβλήματα στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση, ενώ στο μόσχευμα του ημιτενοντώδους-ισχνού διαπιστώθηκαν προβλήματα στη σταθεροποίηση του και υψηλή νοσηρότητα στη λήψη του.

Το κεντρικό τμήμα του τετρακεφάλου άνωθεν της επιγονατίδας παρουσιάζει επίσης αξιοσημείωτη σταθερότητα στις διαστάσεις του. Το πάχος του ορθού μηριαίου με τον ενδιάμεσο πλατύ είναι περίπου 8-9,5 mm, δηλαδή περίπου 1,8 φορές μεγαλύτερο του πάχους του επιγονατιδικού τένοντα, το οποίο είναι περίπου 0,2 mm. Από το κεντρικό δεξιό τμήμα της επιγονατίδας μέχρι τη γαστέρα του τετρακεφάλου υπάρχει ένα τενόντιο τμήμα μήκους τουλάχιστον 7cm και πλάτους 27mm.

Η τεχνική λήψης του μοσχεύματος

Η τεχνική λήψης του μοσχεύματος μπορεί να είναι ανοιχτή (open technique) ή ελάχιστα επεμβατική (minimally invasive technique). Το μόσχευμα μπορεί να είναι με ή χωρίς οστικό τεμάχιο (bone blot) και μερικού ή πλήρους πάχους (partial or fully thickness). Οι διαφορετικές τεχνικές λήψης του μοσχεύματος περιγράφονται ως εξής:

Ανοιχτή τεχνική (open technique): Στην περίπτωση αυτή η τομή 4-6cm αρχίζει από τον άνω πόλο της επιγονατίδας. Το οστικό block λαμβάνεται από τη μεσότητα του κεντρικού πόλου της επιγονατίδας και έχει πλάτος 9-10cm και μήκος 20mm. Στο μερικού πάχους (partial thickness) το πάχος είναι 6-7cm, έτσι ώστε από το συνολικό πάχος των 8-9cm τα 6cm να χρησιμοποιηθούν για το μόσχευμα και τα υπόλοιπα 2cm για τη διατήρηση της συνέχειας του εκτατικού μηχανισμού.

Ελάχιστα επεμβατική τεχνική (Minimally invasive technique): Στην περίπτωση αυτή η τομή στο δέρμα είναι 2-3cm πάνω από τον άνω πόλο της επιγονατίδας. Με το μαχαίρι του τένοντα (tendon knife) το οποίο φέρει δύο πολλαπλές λεπίδες 9, 10 και 12cm καθορίζεται το πλάτος του μοσχεύματος. Οι λεπίδες προωθούνται σε μήκος 6-7cm. Το πάχος του μοσχεύματος καθορίζεται στα -6cm με τη χρήση του tendon separator ή tendon stripper/cutler, τα οποία είναι σχεδιασμένα ώστε να διαχωρίζουν και εν συνεχεία να κόβουν τον τένοντα. Το μόσχευμα καθηλώνεται με interference screws ή adjustable endobuttons.

Μέσα από τη δική μας εμπειρία, η οποία είναι πολύ σημαντική, διαπιστώσαμε πως με τη χρήση του εν λόγου μοσχεύματος -του κεντρικού τμήματος του τένοντα του τετρακεφάλου- επιτυγχάνονται άριστα αποτελέσματα όσον αφορά στον μετεγχειρητικό πόνο, στα προβλήματα στην επιγονατιδομηριαία άρθρωση και στην ικανοποίηση του ασθενούς.